Narracja w utworach Tadeusza Borowskiego
Co to jest narracja?
Narrator jest to osoba, lub podmiot liryczny opowiadający dzieje bohaterów książki, czy też filmu. Często narrator jest wszechwiedzący i trzecio osobowy. Oznacza to, że nie utożsamia się z żadnym z bohaterów i wie o uczuciach każdego z nich oraz może opowiedzieć o niedalekiej przyszłości czy też dalekiej przeszłości bohaterów. Jest wiele rodzajów narracji, często zmieniają się w trakcie czytania książki.
Rodzaje narratorów
Wyróżniamy takie rodzaje jak:
-
- Narrator wszechwiedzący – opowiada o wydarzeniach z zewnątrz co sprawia wrażenie jakby wiedział on wszystko o wszystkich i był w każdym momencie wniknąć w psychikę innych bohaterów utworu. Nie pojawia się on w żadnej akcji dzieła nawet na chwile. Czasami mówi się, że funkcjonuje on z pozycji Boga. Jest to narrator charakterystyczny dla powieści klasycznych.
- Narrator świadek – opowiada o zdarzeniach z zewnątrz lecz nie potrafi on wnikać do psychiki innych osób. Jest jak świadek wpleciony na drugim planie utworu.
- Narrator bezpośredni – jest on zwykle jedną z głównych postaci. Opowiada o swojej historii w pierwszej osobie tak jakby opisywała co dzieje się przed jego oczami.
- Narrator ukryty – opowiada on o tym co dzieje się z bohaterami, ale w taki sposób jakby nie istniał.
- Narrator ujawniony – Narrator opowiada o wydarzeniach, ale naznaczając o swoim istnieniu mówiąc w pierwszej osobie, czy też zwracając się do czytelnika.
- Narrator autorski – można go utożsamić z autorem książki czy też opowiadania.
- Narrator fikcyjny – nie można go utożsamić z autorem książki czy też opowiadania.
Narracja w utworach Borowskiego
Tadeusz Borowski rezygnuje w swoich utworach z narratora trzecio osobowego wszechwiedzącego. Narratorem jest jeden z więźniów Tadek. Możemy go utożsamiać z samym autorem tekstu. Jest to narracja pierwszo osobowa, pamiętnikarska. Opowiada on o zdarzeniach, w których sam uczestniczył. Narrator skupia sie głównie na zachowaniu innych, gestach i odruchach. Nie mówi on o ich odczuciach, ani nie wchodzi w ich psychikę. Ma to na celu zachowanie dystansu i obiektywizmu. Metoda ta nazywa sie behawiorystyczna. Według Borowskiego to czytelnik powinien sam ocenić zasady moralne i porównać zachowanie więźniów obozu z tym ludzi w naszych czasach.
Więcej na ten temat możesz przeczytać na tej STRONIE